Απάντηση σχετικά με την Ντόρα : "Προτίμησε τη δόξα του Στρατηγού από την αφοσίωση του απλού στρατιώτη"

Καταρχάς, βασιζόμενη στα λεγόμενά του για κατασυκοφάντηση της κ. Μπακογιάννη, θα ήθελα να προσθέσω ότι βασική αρχή της ελευθερίας είναι η διακίνηση ιδεών και απόψεων...
Όσον αφορά τις απαντήσεις,που δόθηκαν από διάφορους αναγνώστες πάνω στο συγκεκριμένο θέμα,θα συμφωνήσω με τον κύριο της ανάρτησης που ανέφερα, καθώς ούτε εγώ βλέπω κάτι το μεμπτό στις πολιτικές επιλογές της κ.Μπακογιάννη. Ο κάθε πολιτικός,έχει το δικαίωμα,να προασπίζεται τις απόψεις του,από οποιοδήποτε πόστο σε μία παράταξη,είτε γιατί το επέλεξε ο ίδιος,είτε επειδή έκρινε το ίδιο το κόμμα ότι μπορεί να προσφέρει σε κάποια κατώτερη ή ανώτερη θέση.Χωρίς να θέλω να κατονομάσω,υπάρχει πλήθος πολιτικών οι οποίοι ανέλαβαν διαφορετικές αρμοδιότητες στην καριέρα τους,διότι είναι στην ανθρώπινη φύση η εξέλιξη,χωρίς φυσικά να αγνοώ ότι υπάρχουν και άτομα,τα οποία περιόρισαν τις πολιτικές τους πεποιθήσεις εξέλιξης,διότι έκριναν ότι πρέπει να μείνουν στάσιμοι και να προσφέρουν από μία συγκεκριμένη θέση.

Για τους λόγους τους οποίους η συγκεκριμένη πολιτικός επέλεξε να διατηρήσει το επώνυμο του αποθανών συζύγου της,δε νομίζω ότι είμαστε σε θέση να το κρίνουμε και να το γνωρίζουμε,είτε θεωρούμε ότι αποτελεί μέσω προώθησής της στην πολιτική,είτε αποτελεί προσωπικό της λόγο.Θεωρώ ότι ακόμα και αν όπως αναφέρεται το διατήρησε εσκεμμένα,είναι σώφρων να χαρακτηρίζουμε έναν ή μία πολιτικό κυρίως από το έργο του και λιγότερο από την προσωπική του ζωή,όπως ακριβώς θα επιθυμούσαμε να μας κρίνουν στον επαγγελματικό μας τομέα.

Προσωπικά,δε θεωρώ φερέγγυο πολιτικό,κάποιον ή κάποιου του οποίοι ή της οποίας,αμφιταλαντεύεται η πολιτική πεποίθηση και συνείδηση ή άγεται και φέρεται μεταξύ συμφερόντων.Η ιστορία κατέγραψε πλήθος πολιτικών,οι οποίοι άλλοτε διαφώνησαν και αποχώρησαν από την εξουσία και άλλοτε ίδρυσαν ή συμμετείχαν σε άλλα κόμματα,διότι θεώρησαν ότι έτσι μόνο θα μπορούσαν να προασπιστούν καλύτερα την προσωπική τους άποψη ή την άποψη της μερίδας ανθρώπων που εκπροσωπούσαν.Συγκεκριμένα για την κ.Μπακογιάννη ή ακόμα και για ένα πλήθος πολιτικών συνεργατών της,που αναφέρατε,δε θα ήθελα να παραθέσω συγκεκριμένα παραδείγματα,γιατί η απάντησή μου μάλλον θα σας θυμίσει άσχημες στιγμές του παρελθόντος και παραπτώματα στα οποία έχουν υποκύψει πλήθος πολιτικών,αλλά ούτε θα ήταν πρέπον να γενικεύω μία κατάσταση που μπορεί να θίγει πολιτικά πρόσωπα,που δεν έχουν φθαρεί.Το μόνο που θα ήθελα να προσθέσω είναι ότι,ούτε όλος ο κόσμος πιστεύει ότι έπεσε θύμα μίας σκληρής πολιτικής,ενός αυταρχικού αρχηγού κόμματος,όπως προσπαθείτε να προασπιστείτε,ούτε όλος ο κόσμος αγνοεί και ξεχνά βαρυσήμαντες δηλώσεις των πολιτικών του παρελθόντος και της οικογένειας Μητσοτάκη,που θίγουν το εθνικό συμφέρον,ούτε όλο ο κόσμος αγνοεί κινήσεις της συγκεκριμένης πολιτικού,που έπληξαν την παράταξη επί κυβερνήσεως του κ.Καραμανλή,ούτε όλος ο κόσμος απαξιώνει την απόφαση της βάσης,η οποία και φυσικά θα ήταν διαφορετική αν εξυπηρετούνταν το προσωπικό σας συμφέρον.

Όπως είχε πει και ο Μάνος Χατζιδάκις,δύο είναι οι εχθροί της πολιτικής και του πολιτισμού,ο λαϊκισμός και ο ελιτισμός.Τα πάθη του παρελθόντος,που αναπαράγονται με διαφορετικούς τρόπους,από πολλαπλές πλευρές στο εσωτερικό του κόμματος,είναι ο βασικός λόγος αποδυνάμωσής του και απαξίωσης της πολιτικής από τους νέους,που ήδη ασχολούνται ενεργά με αυτή.Όσο αναπαράγονται τα λάθη του παρελθόντος,μένουμε στάσιμοι στο παρόν.Τη στιγμή που όλοι μας και κυρίως οι νέοι συμβιβαζόμαστε,εξαιτίας όλων των παραπάνω,για λιγότερα από όσο αξίζουμε,παί! ρνουμε λιγότερα από όσα συμβιβαζόμαστε.Στις άδειες εποχές που ζούμε,το τίποτα μοιάζει με κάτι.

Ευχαριστώ για το χρόνο σας και τη δημοσίευση.

Με εκτίμηση μία 19χρόνη,που πίστεψε στην ομορφιά των ονείρων της και αυτά την πρόδωσαν,εξαιτίας των εσωκομματικών μικροτήτων,που συνεχίζετε να συντηρείτε και οι δύο πλευρές.